راهپیمایی‌های حکومتی در ایران

سال‌هاست که تصاویر راهپیمایی‌های حکومتی در ایران تبدیل به سندی شده است برای اثبات اینکه جمهوری اسلامی پایگاه قوی مردمی دارد این در حالی‌ست که در سالیان اخیر حتی آوردن اسم «رفراندوم» برای سنجش میزان دقیق همین پایگاه مردمی جرم تلقی می‌شود اما صرف نظر از پروپاگاندای تبلیغاتی واقعا جمهوری اسلامی چقدر در ایران مقبولیت دارد ؟؟ در یک نظرسنجی که به تازگی توسط موسسه گمان انجام شده از حدود ۱۸۰ هزار نفر ساکنین داخل ایران که در مورد برگزاری رفراندوم سوال شده ۸۰ درصد شرکت کنندگان گفتند در یک رفراندوم آزاد به جمهوری اسلامی «نه» خواهند گفت و گفتنی‌ست این نظرسنجی قبل از شلیک به هواپیمای مسافربری و سرکوب خونین آبان ماه انجام شده و بسیار محتمل است این آمار بعد از آن فجایع بیشتر هم شده باشد نکته قابل توجه این است که تعداد افراد شرکت کننده در تجمعات و راهپیمایی‌ها نیز برخلاف هیاهوی صداوسیما که انجام می‌شود موید همین ادعاست زیرا جمهوری اسلامی در بهترین حالت و با بسیج تمام امکانات خود ، تنها می‌تواند حدود ده درصد از جمعیت ایران را برای اعلام حمایت از نظام و انقلاب به خیابان‌ها بیاورد . جمعیتی که تعدادشان گرچه در اقلیت است اما آنقدر هست که بتواند خیابان‌های اصلی شهرها را از این سو تا آن سو پر کند و تا مدتی خوراک برای پروپاگاندای نظام فراهم نماید ولی اگر روزی مخالفان جمهوری اسلامی هم بدون ترس از کشته شدن و سرکوب بتوانند راهپیمایی کنند آنگاه عیار مردمی بودن یا نبودن جمهوری اسلامی به بوته آزمایش سپرده خواهد شد اما چون چنین تجمعاتی نه تنها مثل عصای موسی می‌تواند نمایش شعبده‌بازی خیابانی آقایان را ببلعد بلکه شاید زمینه ساز خیلی اتقاقات دیگر مانند سقوط حکومت نیز بشود طبیعتا با بی‌رحمی و سلاح‌های جنگی سرکوب می‌گردد هرچه که هست این روزها جمهوری اسلامی برگ دیگری به جز برگزاری راهپیمایی‌های حکومتی برای نمایش مشروعیت مردمی خود در آستین ندارد و با همین تک برگ تا جایی که بتواند بازی خواهد کرد به خصوص اینکه به نظر میرسد دیگر نمایش انتخابات بین «بد و بدتر» خریداری ندارد و حکومت نخواهد توانست با این شگرد و کشیدن مردم به پای صندوق‌ ، رای‌های ریخته شده را رای به نظام تعبیر و تفسیر کند