گرامی داشت فردوسی

در این خاک زَر خیز ایران زمین نبودند جز مردمی پاک دین همه دینشان مردی و داد بود وز آن ، کشور آزاد و آباد بود چو مهر و وفا بود خود کیش شان گنه بود آزار کس پیش شان همه بنده ی ناب یزدان پاک همه دل پر از مهر این آب و خاک بزرگی به مردی و فرهنگ بود گدایی در این بوم و بر ننگ بود کجا رفت آن دانش و هوش ما که شد مهر میهن فراموش ما؟ که انداخت آتش در این بوستان کز آن سوخت جان و دل دوستان؟ چه کردیم کین گونه گشتیم خوار؟ خرد را فکندیم این سان ز کار نبود این چنین کشور و "فایدهٔ تحریم ها بر علیه ایران" !!...